Jagusiowe Podróże

Podróże raczej bliskie niż dalekie :)

Jagusiowe Podróże
*PałaceSobieszynWszystkie miejsca

Sobieszyn

Kliknij na zdjęcie po więcej - Spread the love - polub mnie - wyślij znajomym

Sobieszyn – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie ryckim, w gminie Ułęż.
 
Współrzędne obiektu
N 51.589816
E 22.173972
 
W skład zespołu parkowo – pałacowego w Sobieszynie powstałego na początku XIX w. rozbudowanego w 2 połowie XIX w.wchodzą :
 
  • park krajobrazowy ze śladami układu geometrycznego wraz ze stawem
  • pałac
  • dwie oficyny
  • zespół budynków folwarcznych
  • kuźnia
  • brama wjazdowa z fragmentami dawnego ogrodzenia
 
Jest to przykład organizacji przestrzeni integralnie łączącej elementy architektoniczne z zielenią i wodą pełniącej jednocześnie funkcję siedziby ziemiańskiej i centrum zarządzania przynależnymi folwarkami o dużych wartościach estetycznych , historycznych i przyrodniczych. Dawny zespół pałacowo – parkowy , klasycystyczny pałac w Sobieszynie stoi na trasie nadwieprzańskiej skarpy w odległości 10 km od Kocka.

Wieś od początku swojego istnienia należała do rodu używającego herbu Janina. Gałąź rodu Janina zamieszkująca Sobieszyn przyjęła nazwisko od wsi – Sobieski. Jednym z właścicieli wsi był i król Jan III Sobieski. Sobiescy z Sobieszyna używali tytułu de Sobieszyn. W Żółkwi, gdzie znajduje się grób ojca Jana, Jakuba, można odczytać na nagrobku a Sobieszyn Sobieski.W 1648 roku Sobieszyn należy do Zbąskich herbu Nałęcz. Kolejni właściciele (nie zawsze całych dóbr) to: Stanisław Bieniewski, Łukasz Sobieski, Ignacy Twardowski, Franciszek Gastila, Jan Joachim Wagner. Pod koniec XVIII w. lub na początku XIX w. Sobieszyn przechodzi w ręce Tarnowskich i jako wiano zaraz przechodzi w posiadanie Kickich.

 

W tradycji ustnej zachowało się podanie o założeniu wsi przez Jana III Sobieskiego i osadzeniu tu Tatarów.
Przy drodze z Sobieszyna do Lenda Wielkiego znajduje się stary dąb nazywany Dębem Sobieskiego. Król miał pod tym drzewem wypoczywać, a w dziupli ukryć flaszkę z winem i miecz. Choć dąb stoi przy drodze w lesie jest na tyle charakterystyczny, że trudno go nie zauważyć. Jego pień ma ponad 6m obwodu.

Pałac został wybudowany w I ćwierci XIX wieku. Jego projektantem mógł być Chrystian Piotr Aigner. Od 1830 roku właścicielem majątku był hr. Kajetan Kicki. Właściciel zmarł w 1878 roku pozostawiając w dożywotnim użytkowaniu majątek swojej żonie Zofii z Maszkowskich. Hr. Kajetan Kicki pozostawił po sobie testament, w którym wyraził wolę, aby cały jego majątek przeszedł na cele społeczne. Jego zamierzeniem było stworzenie fundacji mającej na celu kształtowanie wzorowych gospodarstw rolnych.

 
Dochody przychodzące z działalności takich gospodarstw miały być wykorzystywane do tworzenia placówek opiekuńczo- wychowawczych. W rok po śmierci Zofii Kickiej powstała finansowania przez fundację stacja prób melioracyjnych i doświadczeń rolniczych. W roku 1890 stację przekształcono w czołową stację doświadczalno rolniczą w Królestwie Polskim. W 1899 przy stacji założono Nadwieprzańską Spółkę Hodowców Roślin. 
 
W tym samym roku ulokowano w pałacu niższą szkołę rolniczą, która w 1923 przekwalifikowała się na szkołę średnią. Po zakończeniu II Wojny Światowej majątek rozparcelowano, szkole rolniczej pozostawiając tylko jego część. 
 
 
W 1951 roku pałac przeszedł gruntowny remont, podczas którego zmieniono układ pomieszczeń. W latach 60 tych budynek był użytkowany przez Ośrodek Zdrowia i przedszkole. W latach 90 tych pozostawał pusty i zdewastowany.
 
Pałac murowany z cegły i otynkowany, posadowiony na planie prostokąta, podpiwniczony, piwnice przesklepione kolebkowo, piętrowy, z poddaszem przekrytym dachem czterospadowym o połaciach pobitych blachą. Elewacja frontowa 7 osiowa z 3 osiowym, piętrowym ryzalitem lekko wysuniętym poza lico ściany. 
 
Na osi środkowej wejście główne do pałacu spięte parą kolumn toskańskich, dźwigających taras piętra z żeliwną balustradką. Taras poprzedza portfenetr ujęty parą czworobocznych filarów i kolumn toskańskich. Ponad nimi belkowanie i okno o półkolistym obrysie wieńczone zwornikiem. Partia piętra została artykułowana czterema kolumnami jońskimi, dźwigającymi belkowanie oraz ścianę attykową o schodkowym kształcie. 
 
Partia parteru całej elewacji frontowej została boniowana, piętro zostało spięte po obu bokach szerokimi lizenami. 
 
Do pałacu została dostawiona przybudówka, murowana z cegły i otynkowana, o skromnej dekoracji architektonicznej, z zabudowaną sionką, przekryta dachem dwuspadowym o połaciach pobitych blachą. Układ wnętrz dwutraktowy, przekształcony, z przedsionkiem na osi i sienią ze schodami prowadzącymi na piętro, zlokalizowaną na prawo od niego. Całość skomponowana w duchu klasycyzmu.
 
Wokół pałacu rozciągają się pozostałości po parku krajobrazowym ze stawami.
 
Po obu stronach dziedzińca w I ćwierci XIX wieku umieszczono dwie oficyny. Murowane z cegły i otynkowane, posadowione na planie prostokąta, podpiwniczone, piwnice sklepione kolebkowo, parterowe, z poddaszami przekrytymi dachami czterospadowymi. Skomponowane w duchu klasycystycznym.
 
W Sobieszynie warto jeszcze zobaczyć:
 
 
  • Kościół rzymskokatolicki pw. Podwyższenia Krzyża Świętego z XIX w.
  • Neogotycka murowana plebania
  • Modrzewiowy dwór z XIX wieku
  • Zabytkowy budynek szkoły i zespół parkowy w Sobieszynie-Brzozowej

patrz post Sobieszyn-Brzozowa

 
Warto również dodać, że Jan III Sobieski pochodził ze znanego rodu Sobieskich z Sobieszyna, który w okresie życia jego dziada Marka Sobieskiego dołączył do grona rodów magnackich.
 

Sobieszyn na mapie google


Kliknij na zdjęcie po więcej - Spread the love - polub mnie - wyślij znajomym

Jeden komentarz do “Sobieszyn

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.