Jagusiowe Podróże

Podróże raczej bliskie niż dalekie :)

Jagusiowe Podróże
*Obiekty sakralne*PałacePionkiWszystkie miejsca

Pionki

Kliknij na zdjęcie po więcej - Spread the love - polub mnie - wyślij znajomym

Pionki (do 1932 Zagożdżon) – miasto w województwie mazowieckim, w powiecie radomskim, nad Zagożdżonką. Pionki to miejscowość, która leży około 25 kilometrów na wschód od Radomia, na linii kolejowej Radom- Dęblin, zaś 12 km na południowy zachód od Kozienic. Jest to miasto położone nad rzeką Zagożdżonką” na skraju Puszczy Kozienickiej- rezerwatu przyrody o powierzchni 66 hektarów.
 
 
Współrzędne obiektu:
N 51,466611
E 21,435162
 
Pałac znajduje się przy ulicy Spokojnej  9 i jest obecnie siedzibą oddziału ZUS. Pałacyk Dyrektora Technicznego wzniesiony został w 1930r w stylu nawiązującym do renesansowej willi włoskiej i dworu polskiego, w Pionkach zwany jako „Dom pod Łabędziami” (od płaskorzeźby na ścianie frontowej budynku). Elewacja boczna- ogrodowa z tarasem na czterech jońskich kolumnach. 
 
Nazwa obecnych Pionek pochodzi najprawdopodobniej od dwóch pierwszych osadników zamieszkujących tereny- Pionki i Zagożdżona. Byli to młynarze posiadający swe młyny na rzece Zagożdżonce. 
 
Nazwiska Zagożdżon i Pionka pojawiły się bardzo wcześnie, bo już w 1543 roku, wtedy to  Andrzej z Radomia (pleban) z pobliskiej Jedlni otrzymał od Zygmunta Starego przywilej, o czym pisze Józef Gacki: „Zygmunt z Bożej łaski, Król Polski, wielki książę litewski, ruski, pruski, mazowiecki itd. pan i dziedzic, nad to temu i przyszłemu, jaki kiedy będzie, plebanowi jedlnijskiemu, pozwalamy na zawsze i dajemy obecnem wolność w naszych czterech młynach koło Jedlni będących tj. w młynach Pawła Jaroszka, Macieja Pionki, Łukasza Zagożdżona, Grzegorza Siczka co tydzień po cztery korce zboża na swój domowy użytek mleć”. 
 
W czasie zaborów „podczas pomiaru gruntów w roku 1843 Zagożdżon i Pionki utworzyły jedną osadę, która otrzymała nazwę Zagożdżon”. W roku  1923 w Centralnym Zarządzie Wytwórni Wojskowych w Warszawie podjęto decyzję o budowie nowoczesnej fabryki prochu. Weszła ona w skład tzw. Centralnego Okręgu Przemysłowego. Na początku wybór padł na Kozienice, ale położona w głębi puszczy wieś Zagożdżon przy linii kolejowej stała się dogodnym miejscem na budowę wytwórni. 
 
I tak na początku lat dwudziestych powstała w Zagożdżonie nowoczesna jak na owe czasy Państwowa Wytwórnia Prochu i Materiałów Kruszących. O czym napisano w kronice parafialnej : „W roku 1922 w Zagożdżonie zlokalizowano budowę Państwowej Wytwórni Prochu. Z rozbudową fabryki wiąże się szybki rozwój osady. Z każdym miesiącem przybywało coraz więcej ludzi”. 
 
Zagożdżon liczył na początku lat dwudziestych ok. 2 tys. mieszkańców, po wybudowaniu wytwórni stał się najbardziej uprzemysłowioną miejscowością powiatu kozienickiego. Wybudowanie fabryki spowodowało duży napływ ludzi, którzy osiedlali się na stałe, wykupując lub dzierżawiąc działki, o czym mowa jest w liście do biskupa sandomierskiego z dnia 29 listopada 1932 roku: „Wieś Płachty Nowe  jest kolonią robotniczą zagożdżańską, która powstała w ten sposób, że robotnicy Państwowej Wytwórni Prochu wykupywali i wydzierżawili od gospodarzy wsi Płachty place i na nich postawili sobie domki”. 
 
W roku 1929 liczba mieszkańców Zagożdżona podwoiła się i wynosiła w sumie ok. 4 tysięcy osób. W dokumencie „Rejestr Cudzoziemców” odnotowano, że do Pionek przybywali za pracą cudzoziemcy z Rumunii, Szwajcarii, Austrii, Jugosławii, zamieszkiwali głównie na terenach przyfabrycznych.
 
 

Neobarokowy kościół św. Barbary z 1929-32

 Kościól, który dominuje w krajobrazie miasta zbudowany został w latach 1929- 1932 według planów słynnego architekta Stefana Szyllera. Świątynia została zaprojektowana w stylu neobarokowym z elementami renesansowymi, bazylika trójnawowa na planie krzyża, środkowa nawa znacznie większa i wyższa od pozostałych. Piękny ołtarz główny posiada formę świątyni greckiej z frontonem i podwójnymi kolumnami.

Budynek Kasyna z 1930

Dzisiejsze Centrum Aktywności Lokalnej. Dawniej to było Kasyno Urzędnicze. Zaprojektowane przez inż. E. Czyża, wzniesione w latach 1928- 1930 w stylu zmodernizowanego klasycyzmu (Art Deco). Plan Kasyna z okrągłym hallem parteru i piętra, przykrytym spłaszczoną kopułą nawiązuje do tradycji polladieńskich. Całość obiektu jest niezwykle wytworna o logicznie rozplanowanym rzucie i kompozycji podporządkowanej osiowości. Budynek posiada salę widowiskową, w której niegdyś śpiewali m. in. Mieczysław Fogg i Hanka Ordonówna.

Rezydencja Dyrektora naczelnego Państwowej Wytwórni Prochu

Obecnie siedziba Kozienickiego Parku Krajobrazowego oraz Biblioteki Pedagogicznej w Radomiu, Filia w Pionkach to budynek wzniesiony w latach 1925- 1928, zaprojektowany przez inż. E. Czyża, architekturą nawiązuje do pałacu- willi barokowej (budynek piętrowy o zwartym planie z dachem masandrowym i lukarnami w dachu, od frontu- portyk 4 kolumnowy dźwigający płytę balkonu, od ogrodu z balkonem między dwoma ryzalitami oraz tarasem na parterze i schodami do ogrodu).

wiadomości o obiektach zaczerpnęłam ze strony http://cal.pionki.pl/

Inne Zabytki Pionek:  

Budynek Kasy Chorych z 1925

Dworzec kolejowy z 1925

Budynek Urzędu Miasta z 1927  

Posterunek policji z 1933

Pionki na mapie google


Kliknij na zdjęcie po więcej - Spread the love - polub mnie - wyślij znajomym

Jeden komentarz do “Pionki

  • To nie jest i nigdy nie był pałac. Budynek został zbudowany w latach dwudziestych XX wieku jako willa służąca za mieszkanie dyrektora Państwowej Wytwórni Prochu.

    Odpowiedz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.