Łowicz

 

Do ruin zamku w Łowiczu trafić nie jest trudno, gdyż znajdują się one tuż przy obwodnicy, z prawej strony, jadąc od Sochaczewa. 

Niestety na bramie przywitała nas taka oto tabliczka:

 

Zamek w Łowiczu został zbudowany w pierwszej połowie XIV wieku przez arcybiskupa Jarosława Bogorię Skotnickiego. Ceglane założenie składało się czworoboku murów obwodowych 35x35m. i wysuniętej z lica wschodniego kwadratowej wieży bramnej. Zabudowę dziedzińca stanowiły dwa domy, północny i południowy. Całość byłą otoczona murem zewnętrznym oraz fosą.

Pierwsza przebudowa miała miejsce na początku XVI wieku za Jana Łaskiego, a w drugiej połowie XVI wieku przebudowy dokonane przez Mikołaja Dzierzgowskiego, Jakuba Uchańskiegi i Stanisława Karnkowskiego miały charakter renesansowy.

 

Okres renesansowej świetności założenia zamknęły inwestycje Macieja Łubieńskiego w 1645 roku. Zamek miał jeszcze wtedy znaczenie militarne, lecz 4.09 1655 poddał się Szwedom, którzy otoczyli warownię systemem bastionowym. Zamek przechodził z rąk do rąk i po wojnach szwedzkich zniszczony nie nadawał się do zamieszkania, wobec czego arcybiskupi rozpoczęli jego remont.

Warownia została ostatecznie zniszczona w czasach konfederacji barskiej. Po konfiskacie dóbr kościelnych obiekt stał się własnością rządową i uległ całkowitej dewastacji, a potem rozbiórce.

Obecnie to nieregularny pagórek ze słabo widocznymi pozostałościami ceglanych murów. W 1993 zamek stał się własnością prywatną. Zamiarem nowego właściciela jest utworzenie lapidarium.

Jednak wszelkie prace nad rekonstrukcją ruin zostały przerwane w związku z pracami archeologicznymi.